Veliler Taifesinin Seyyidi Cüneyd-i Bağdâdî kuddise sırruhu
“Biz çok alim gördük. Lakin alimler içerisinde onun kadar kendisinde hem ilmin, hem de halin birleştiği bir kimse görmedik. Kimi alimlerin ilmi çok oluyor, hali olmuyordu; bir kısmının hali oluyor ama ilmi az oluyordu. Ebü’l-Kasım Cüneyd ise başka. O hali de ilmi de kendinde mezcetmiştir. Halindeki tasarrufa baksan, ilmine tercih edersin. İlmindeki dirayete baksan haline tercih edersin (ikisi de birbirinden iyidir).”
Cafer el-Huldî kuddise sırruhu
Hicri 210 yıllarında doğduğu tahmin edilir. Lakabı Bağdâdî, künyesi Ebü’l-Kasım el-Cezzâz’dır. Cüneyd-i Bağdâdî hazretleri namıyla maruftur. Ailesi Nihavend asıllı olmasına rağmen Bağdat’ta doğduğu ve orada vefat ettiği için “Bağdâdî” nispetiyle anılmıştır. Dedeleri ticaretle meşgul olan Cüneyd-i Bağdâdî hazretleri “hazzâz” yani ipek tüccarı, babası “kavârîrî” yani cam tüccarı, dayısı Serî es-Sekatî (k.s) de “sekatî” yani baharat ve tuz tüccarı idi. Cüneyd-i Bağdâdî (k.s), hicri üçüncü yüzyıl ve ondan sonraki asırlarda yaşayan alim ve veli zatlar tarafından “Seyyidü’t-taife” diye anılmaktaydı. Bu lakapla ananlardan fıkıh, tefsir, hadis, kıraat, lügat ve nahiv alimi İmam Sübkî (rah.) onu “veliler taifesinin önderi, salih kullar cemaatinin öncüsü, tasavvuf yolunun şeyhi; veli, alim ve ariflerin en aklıselim olanı” diyerek anlatmaktadır.
