Fıkıh Hayattır

Resulullah (s.a.v) sohbet ediyordu. Sahabe-i kiram sessiz bir şekilde başları önde, kaçamak bakışlarla Efendimiz’i (s.a.v) dinliyordu. Gönüllerindeki muhabbeti ancak derin bir sessizlikle zaptedebiliyorlardı. Resul-i Ekrem’in (s.a.v) konuşmasındaki son sözleri düşünüyorlardı:

“Bu durum, ilmin kaybolacağı zamanlarda olacak…”

Ziyâd b. Lebîd (r.a) dayanamadı ve bir anda ağzından şu soru döküldü: